Begin 2021 kreeg ik voor mijn 60e verjaardag een letter cadeau in het Stadsgedicht. Een prachtig cadeau voor een geboren en getogen Utrechter. In november 2021 is mijn steen gehakt (nr. 1144). Een gure dag, maar een leuke happening voor mij en mijn cadeau-gevers.
Nadat op de site www.delettersvanutrecht.nl de foto’s van de dag waren toegevoegd kreeg ik een bericht via LinkedIn: ‘Als jij de B. Herremans bent die afgelopen zaterdag een steen heeft gelegd in de Letters van Utrecht, kom ik samen met mijn vrouw Petra aanstaande zaterdag naast je liggen’. Afzender van dit bericht was Hans Hazenbosch. Ik ken die naam . . . . . maar waar vandaan? Heel voorzichtig begint het helder te worden . . . Volgens mij hebben we samen rugby gespeeld bij de Utrechtse Rugby Club.
Tijd voor twee checkvragen via LinkedIn: ‘Ben je in het verleden ook wel aangesproken onder de naam Hans Konijnenwoud?’ en ‘Heb je in een ver verleden rugby gespeeld?’ Heel snel werden beide vragen met ‘Ja’ beantwoord!
Het moet ongeveer 35 jaar geleden zijn geweest dat we elkaar de laatste keer gezien hebben. Inmiddels hebben we ‘live’ een eerste keer bijgepraat. We hebben geconstateerd dat er veel linken zijn tussen onze levens de afgelopen jaren. Mooi om elkaar via De Letters van Utrecht weer tegen te komen.
Sportpark Strijland, Hemelvaart 1983? Utrechtse Rugby Club: Oud tegen Jong. Boven: Bart Herremans, midden: Hans Hazenbosch.
Inmiddels zijn ook de letters van Hans (nr. 1146) en zijn vrouw Petra (nr. 1145) gelegd. Opgemerkt moet worden dat zij door een spatie zijn gescheiden en Petra en ik strak naast elkaar liggen!
Bart Herremans (nr. 1144)