Ruben van Gogh:
Je zult ergens moeten beginnen om het verleden een plaats te geven, het heden doet er steeds minder toe. Hoe verder je bent, hoe beter. Ga maar door nu,
Ingmar Heytze:
laat je sporen na. Vergeet de flits waarin je mag bestaan, de wereld is je stratenplan. Was er een tijd dat je een ander was: die ging voorbij.
Chrétien Breukers:
Je bent die ander al. Je bent, zoals je weet, van dit verhaal de spil. Dit is de eeuwigheid. Die duurt. Die heeft de tijd. Ga daarom op in je verhaal en zwelg. Vertel.
Alexis de Roode:
Vertel ons wie je bent met elke stap. In ons verhaal verdwijnen wij vanzelf, en enkel jij blijft over op den duur. Jij en deze letters, die uit steen gehouwen zijn. Zoals de letters op ons graf.
Ellen Deckwitz:
De barsten in de Dom. Naar de hemel opgestoken als een wijsvinger, om de schuldigen aan te duiden en meer tijd te eisen. Zodat we weer rechtop
the poem is written in Dutch, see the Nederlands version.