Maand: november 2014

De afgelopen week zijn er drie letters van de Letters van Utrecht ontvreemd, te weten: de M (nr. 28), de I (nr. 151) en de W (nr. 272). Te samen vormen zij ‘WIM’, hetgeen het aannemelijk maakt dat zij door of voor ene ‘Wim’ zijn gestolen.

Los van de letterlijke schade – de dienst stadswerken heeft in allerijl de gaten opgevuld met letterloze stenen, en er moeten opnieuw stenen worden beletterd en geplaatst – is er vooral de symbolische schade: het hele project Letters van Utrecht wil nu juist onze ‘beschaving’, ons wie-wij-zijn in het besef van wie er waren en zullen komen, aanvullen en doorgeven aan volgende generaties, tot in de verre, onbestemde toekomst, in de hoop dat zij hetzelfde zullen doen. Zo’n streven kan alleen lukken als de letters leesbaar blijven liggen.

De Letters van Utrecht vormen een monument voor de mensen van nu, terug te lezen door de mensen van later. Wie daar letters van wegneemt, neemt een stukje van z’n eigen identiteit weg. Hij (Wim) heeft er misschien een stenen representant van z’n identiteit bij, maar bezien in het grotere geheel wordt de waarde daarvan, en daarmee de waarde van zijn eigen ik, juist minder. Los in een tuin of op een dressoir mogen zij massief lijken, maar geestelijk zullen zij galmen van leegte.

De stichting De Letters van Utrecht roept een ieder mee te kijken en rond te vragen om er voor te zorgen dat de betreffende stenen weer op hun geëigende plekken terugkeren. Mocht het een uit de hand gelopen grap betreffen, dan wordt de getroffenen vriendelijk verzocht de letters af te geven bij Bureau Zizo, aan de Oudegracht aan het begin van De Letters. De Stichting Letters van Utrecht zal de letters dan terugplaatsen en dan is het verder: zand erover.